گل سرخ باغ ياسمنم! يوسف حسنم! قاسمم! قاسم!
شدي پرپر پيش چشم ترم برگ نسترنم! قاسمم! قاسم!
گل رعناي حسن، قاسم!
شهيد گلگون بدن، قاسم
*****
شـده پـاره مثـل پيرهنت نازنين بدنت آه و واويلا
چرا همچون حلقه‌هاي زره گشته زخم تنت آه و واويلا؟
گل رعناي حسن، قاسم!
شهيد گلگون بدن، قاسم!
*****
سم اسب و نازنين بدن و لاله ي حسن و حجله‌گاه خون
تکلم کن از براي عمو تا نرفته ز تن جان من بيرون
گل رعناي حسن، قاسم!
شهيد گلگون بدن، قاسم!
*****
خدا داند نور چشم ترم! گشته بر جگرم داغ تو مشکل
تن پاکت را به سوي حرم من چگونه برم اي عزيز دل؟
گل رعناي حسن، قاسم!
شهيد گلگون بدن، قاسم!
*****
تو افتـادي در برابر مـن داغ اکبـر مـن تازه گرديده
ز داغ تو اي ضياء بصر اشک و خون جگر ريزم از ديده
گل رعناي حسن، قاسم!
شهيد گلگون بدن، قاسم!
*****