من دگر از پا فتــــادم، كس نمي‌باشد بيادم
چشم من باشد براهت، در كجايي اي جوادم
در كجـا هستي بگو اي نازنين
تو بيــــا جان دادن من را ببين
بارهــــــا من مثل زهرا مادرم
در ميـــان ره شدم نقش زمين
واي من اي واي من اي واي من(2)
*****
من غريب اين ديارم، من كسي جز غم ندارم
من گره گشايم امــا، صد گره خورده به كارم
اي كه مـــــــانند گل ياسي مرا
اي كه تو عشقي و احســاسي مرا
بس كه در حجره به خود پيچيده‌ام
بيم آن دارم كه نشنـاسي مرا
واي من اي واي من اي واي من(2)
*****
اين من و اين آه سينه، اين من و اين زهر كينه
در كجايي قرص ماهم، كن نگـــاهم از مدينه
شاهد جــان دادنم تنها خداست
لحظه‌هاي آخــر عمر رضاست
نور چشم من تماشـا كن ببين
هر دو چشم من به سوي كربلاست
واي من اي واي من اي واي من(2)
*****
من كه مي‌سوزم سراپا، حال من دارد تماشا
آسمــــان حجره من، پر شده از بوي زهرا
كس نمي‌داند چه آمد بر ســـرم
بسته شد كم كم دو چشمان ترم
در ميان سينه تـا دارم نفس
دائماً در ذكر مــــادر مادرم
واي من اي واي من اي واي من(2)
*****