خونه ي اميد واسه مشهديايي
خورشيد هميشگي شهر مايي
آقا خودموني بگم صاف و ساده
مثل گنبدت خيلي خيلي طلايي
آب سقاخونه تو به آب دريا نمي دم
تار موي يوسف و من به زليخا نمي دم
اگه دنيا رو بدند مشهدي بودن و بخوان
مشهدي بودنمو به كل دنيا نمي دم
پرپر پرپر زدم، تا صحنت اومدم
نزديك بود جون بدم، از شادي داد زدم
به به به به اي خدا، بچه ي شهر مشهدم
ايل و تبارم: آقام امام رضا
رونق كارم: آقام امام رضا
دوستت دارم: آقام امام رضا
دوستت دارم آقام امام رضا(4)
*****
موسي تو حرم خادم افتخاري
قربونت عجب پرچم سبزي داري
تا كه طرحي از ضريتو داشته باشم
كاشكي قلبمو بكني نقره كاري
چقدر بهت مياد سلطان باشي ماها گدا
چقدر بهت مياد اينهمه نقره و طلا
كربلا نرفتيم عيبي نداره براي ما
ايوون مقصوره تون سيب دو نيم كربلا
هم بال و پرمي، هم تاج سرمي
آقاي كرمي، زهرا مشهد بيا
ميگه به پسرم، چه صحن و حرمي
مونس و يارم: آقام امام رضا
باغ و بهارم: آقام امام رضا
دوستت دارم: آقام امام رضا
دوستت دارم آقام امام رضا(4)
*****
با اين حرم و صحن و اين مي و باده
زهرا به ما مشهديا صله داده
از رو پرچم گنبدت مي شه فهميد
راه كربلا راه باب الجواده
دخيل پنجره فولاد تو آسمون مي شه
بخدا نوح زير ايوونت بياد جوون مي شه
دال من تا مي رسه ميون صحن كهنتون
بهونه مي كنه و آهوي بي زبون مي شه
پروازم بي حده، اطراف گنبه
مي خونم مي زده، بازم شكر خدا
كرببلا كه نشد، مقصد من مشهده
آهوي زارم: آقام امام رضا
كردي شكارم: آقام امام رضا
دوستت دارم: آقام امام رضا
دوستت دارم آقام امام رضا(4)
*****

شاعر: برادر علی زمانیان